özür

sen akışkan ayna , dertli böcek
çamaşırımda eski leke
alınyazımın tek okunaklı yeri
bıçkın sevinç, kunt öfke
küçük dilini yutmuş kırmızı soğan
yüce gönüllü akasya
havı çıkmış eteklik
hafifçe karnı olan
sen eli sürencil
öyle bir laf varsa işte o
dün için özür dilerim
şimdi işten çıktın beşiktaştasın
kim istemez mutlu olmayı
mutsuzluğa da varmısın...

Şiir:Cemal Süreya