aşk

şimdi sen kalkıp gidiyorsun , git
gözlerin de  gidiyor , gitsin
oysa ben  gözlerine bakmadan duramam  bilirsin
bu sabah ne de güzel uyanmıştık
ilk açılışı sevgi doluydu gözlerimizin
bir kuş konmuştu  pencereye , uzun uzun ötmüştü
bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
yoktu dün geceki yoksulluğumuz  ve sanki dün hiç olmamıştı...

işte zavallı kalbim  tam şuracıkta hızlı hızlı çarpıyor
ve senin mavi gözlerindeki bakımsız mavi istanbul
öyle düzeltici , öyle tam yerine gelmiştiki  sevmek
galata köprüsündeki yağmur ikiye bölecekti sanki gökyüzünü
çünkü biz iki kişiydik sen ve ben...

oysa bir bardak su bile yeterdi saçlarını ıslatmaya
bir dilim ekmek , bir iki zeytin yeterdi doymamız için
doymadığımız tek şeyse  sevmekti belki
seni bir kere öpsem , ikinin hatırı kalıyordu
iki kere öpsem , üç derdin sanki
oysa şimdi sen kalkıp gidiyorsun git
gözlerin de  gidiyor  gitsin ,  peki ya sonra
sonrası iyilik güzellik....

Şiir:Cemal Süreya , Düzenleme:Ahmet Erkan Köseoğlu