25 Nisan 2010 Pazar

pia



Ne olur kim olduğunu bilsem pia nın
Ellerini bir tutsam, bilsem
Böyle uzak uzak seslenmese
Ben bir yerde beklerken, o başka bir yere gitmese
Ne olur sabaha karşı rıhtımda
Simitçiler pia yı görseler
Bana haber salsalar, bilsem
İçimi tıka basa yıldız basar, koşa koşa ona giderdim.

Ne olur kim olduğunu bilsem pia nın
Sesini duysam , geri dönsem
Sabaha karşı rıhtımda sırtında siyah bir yağmurluk
Çocuk gözleri büyük büyük
Üşümüş, ürpermiş, soluk
Islanmış saçları rüzgarda
Yüzünde bana dönük bir hüzün
Ellerini tutabilsem pia nın
Ölsem , eksiksiz ölürdüm...


Şiir:Attilla İlhan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder