baş edemezsin

İş işten geçmeden , gel bir söz dinle
Sen benim aşkımla baş edemezsin.
Ben garip gezerken , senin derdinle,
Sen kendi gönlünü hoş edemezsin.

Kapılma hayalin renk akışına
Ağlarsın gerçeğin can yakışına
Ben kurban olurken , bir bakışına
Sen gülen gözümü , yaş edemezsin.

Gülersin garibe , yedekte sayıp
Yetmez mi ardından verdiğim kayıp
Kınalı keklik bu , elde bir deyip
Sen beni kafeste kuş edemezsin.

Gül sefa sürse de bülbül ağlarken
Bin pişman olmaz mı rengi solarken
Ben sana dört mevsim bahar dilerken
Sen benim yazımı kış edemezsin.

Aklını başına topla da vazgeç
Beni bir dinle , vuslata gün seç
Sen benim aşkıma mecbursun er geç
Bahtımı Mecnun’a eş edemezsin.

Şiir:Cemal Safi

kimin var ki ?

Kimi bekliyorsun hala,
Evinden çok uzakta mısın
Arada bir telefon et kendine
Uzun mektuplar yaz , kartlar gönder kendine
Sevgilim diye başlayıp öperim diye biten
Senin senden başka kimin var ki

İnince trenden ya da uçaktan
Sevinçle karşıla kendini
Ayrılışlarda da sarılıp öpüş kendinle
Ugurla kendi kendini giderken
Ve dönüşte de bekle kendi kendini
Senin senden başka kimin var ki

İçki masalarında bir başına mısın
Bir başına yetmelisin kendine
Çoğaltıp kendini konuş bir çok kendinle
Kaldır içki bardağını hep kendi şerefine
Ağlayınca gülünce ve küsünce kendinle
Senin senden başka kimin var ki

Düşmanların düşürürse yerlere seni
Tutup kendi saçından kaldır kendi kendini
Senin başka kimsen yok kendi kendinden
Ölünce bile haberin olmaz öldüğünden
Haber ver kendine ki öldüğünü bilesin
Senin senden başka kimin var ki söylesin...

Şiir : Aziz Nesin

yeniden

eğer yeniden başlayabilseydim hayata
ikincisinde daha çok hata yapardım
kusursuz olmaya çalışmaz , sırtüstü yatardım...
neşeli olurdum , ilkinde olmadığım kadar
çok az şeyi ciddiyetle yapardım
temizlik sorun bile olmazdı asla
daha çok riske girerdim
seyahat ederdim daha fazla
daha çok güneş doğuşu izler
daha çok dağa tırmanır
daha çok denizde yüzerdim
dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye
gerçek sorunlarım olurdu , hayali olanların yerine
yeniden başlayabilseydim eğer
yalnız mutlu anılarım olurdu ...
farkında mısınız bilmem
yaşam budur zaten
güzel yaşanmış bir an
ve o bir andan kalanlar ....
hiç bir yere yanında termometre su
şemsiye ve paraşüt almadan
gitmeyen insanlardandım ben
çantam doluydu hep
ilaçlar , gözlük bir de yedek elbiselerden
yeniden başlayabilseydim eğer hiç bir şey taşımazdım yanımda
ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım
ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla
bilinmeyen yollar keşfeder , güneşin tadına varır
çocuklarla oynardım yeniden
eğer bir şansım daha olsaydı
evet olsaydı...
ama işte yolun sonundayım ve biliyorum
artık gidiyorum...


Şiir :Jorge Lois Borges , Düzenleme :Ahmet Erkan Köseoğlu

hiç olmamış hayatım

Benim için mümkün olan tek şey var şimdi
Geri gitsin zamanım
Geri gelsin yaşlarım
Yaşanmamış yıllarım , hiç olmamış hayatım...
Unutulmak zamanda , kaybolan şu yıllarda
Yitip gitmek isterim ölümün kucağında.
Hiç olmamış hayatım , kitaplarım sarayım
Kaybolsun birden herşey , olmasın eşyalarım.
Duyulmadı hiç sesim , görülmedi ellerim
Çekmedimki hiç acı , ağlamadı gözlerim.
Doğmadımki anamdan , el öpmedim babamdan
Hiç koşmadım sokakta , yutulmadım oyundan.
Ne okulda birinci , ne evin sevinciyim
Tüm şiirler silindi , uçuverdi sözlerim.
Ne ben sevdim kimseyi , ne sevildim sanırım
Şimdi bir rüya olsa , hiç olmamış hayatım...

Ahmet Erkan Köseoğlu